Διαμορφώνεται μια ευρεία συναίνεση στο δημόσιο διάλογο για την ανάγκη μετάβασης σε ένα νέο παραγωγικό πρότυπο – ένα πρότυπο που θα εξασφαλίζει την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας όχι μέσω ήδη συμπιεσμένων μισθών αλλά μέσω υψηλότερης παραγωγικότητας και προστιθέμενης αξίας.
Η συναίνεση αυτή είναι απόρροια της χρεοκοπίας στην οποία οδήγησε το παραδοσιακό παραγωγικό πρότυπο της ελληνικής οικονομίας, αφ’ ενός, και των νέων απαιτήσεων της 4 ης βιομηχανικής επανάστασης, αφ’ ετέρου. Ωστόσο, οι απαιτούμενες προσαρμογές και αναδιαρθρώσεις της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, οι οποίες είναι πολύπλευρες δεν εξαντλούνται, όπως πολύ συχνά προβάλλεται, στην ενδυνάμωση κλάδων πέρα από το εμπόριο και τον τουρισμό.
Το νέο παραγωγικό πρότυπο υψηλότερης προστιθέμενης αξίας που αναζητείται δεν είναι τόσο θέμα κλάδων όσο ποιοτικών προϊόντων και υπηρεσιών και αντίστοιχων δεξιοτήτων – αυτό που μετράει δεν τόσο τι είναι αυτό που κάνεις όσο πώς και πόσο καλά το κάνεις.
Ο ίδιος κλάδος μπορεί να παράγει προϊόντα χαμηλής ή υψηλής προστιθέμενης αξίας, ανάλογα με το πόση τεχνογνωσία ενσωματώνεται κατά τη διαδικασία παραγωγής
Δείτε τη Μελέτη σχετικά με τις δεξιότητες στην Ελλάδα
Περισσότερες μελέτες εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου